Tangerine Dream ⇒ Koniec mandarynkowego snu

[Lord Rayden]

Ostatni post z poprzedniej strony:

Zza wschodniej granicy....

Berliner Festspiele Foyer A vernissage for the zoom-o-graphics & acrylic paintings by Edgar Froese (1944-2015) and Bianca Froese-Acquaye (The Art of How to Dream) with performances of Tangerine Dream and members.

Enjoy these nice concerts, some noise from audience in this club like event. Also the volume of the concerts was at the low side.

This is the first ever concert with Tangerine Dream without Edgar Froese!

Tracklist:
01 - Hoshiko Yamane set
02 - Ulrich Schnauss set
03 - Picture Palace Music set
04 - Tangerine Dream set

Picture Palace Music + Ulrich Schnauss + Hoshiko Yamane

[brood.k]

Do punktu 3 rozumiem. Zresztą, czemu nie mieliby kontynuować sobie grania w takim składzie. Ale, na wszystkie syntezatory świata, nie pod szyldem TD!
Mogłoby być ładnie, stylowo, ci muzycy sroce spod ogona nie wypadli i coś jednak potrafią. Ale nie, będziemy eksploatować logo TD do końca świata i o jeden dzień dłużej.

Nie tędy droga. Bo u mnie prawdę mówiąc, wywołują skutek odwrotny do zamierzonego.

[Sublime]

Drugi Picture Palace Music potwierdza moje wcześniejsze przypuszczenia - dojarka działa, aż miło popatrzeć! "Quantum Gate" ma być skończone, ale oczywiście nie zabraknie również kolejnych wydawnictw.

Nie dość, że pojawi się dwupłytowe wydawnictwo z koncertu w Szczecinie, to jeszcze wraca Starmus z Brianem May'em na DVD. Wszystko oczywiście w hołdzie dla Edgara Froese, ma się rozumieć.

https://www.ssl-id.de/edgarfroese.de/shop/index.php

TANGERINE DREAM - LIVE AT THE PHILHARMONY SZCZECIN - POLAND 2016

CD ONE:

01. Rubycon
02. Mirage Of Reality - Part One
03. Genesis Of Precious Thoughts
04. Kiev Mission
05. Logos
06. Ricochet
07. Proton Bonfire
08. White Eagle
09. Grind

CD TWO:

01. Dolphin Dance
02. Warsaw In The Sun
03. Second Gravity
04. Madagasmala
05. Love On A Real Train
06. Sorcerer Theme
07. Mirage Of Reality - Part Two
08. Song Of The Whale
09. The Silver Boots Of Bartlett Green

STARMUS - SONIC UNIVERSE, TANGERINE DREAM & BRIAN MAY

01. Supernova (Real Star Sounds)
02. Last Horizon
03. Mr. Alexey Leonov's Speech
(First man in space who did a space walk)
04. Tenderness (Russian Song)
05. Marmontel Riding On A Clef
06. Trauma
07. Nothing And All
08. Nutshell Awakening
09. Shining Ray
10. Beauty Of Magic Antagonism
11. One Night In Space
12. Novice
13. Calymba Caly
14. Omniscience
15. Janus Parade
16. Loved By The Sun
17. Fire On The Mountain
18. Darkness Veiling The Night
19. Living In Eternity
20. Bells Of Accra
21. Sally's Garden
22. We Will Rock You (Extended)

23. BONUS CLIP

Premiera - 2 wrzesień 2016.

[Astral Voyager]

Witam! Jestem tu nowy. Słucham Tangerine Dream od 1984 roku i jestem gorącym fanem ich "złotego" okresu twórczości; 1974-1985. Myślę że wielu fanów jest, podobnie jak ja, zniesmaczonych faktem że zespół kontynuuje działalność bez Edgara - to zupełne nieporozumienie. Natomiast, zostawiając ten smutny fakt na boku, zastanawiam się czy nie można by jakoś nakłonić Petera Baumanna, Johannesa Schmoellinga i Chrisa Franke do "zejścia się" i nagrania czegoś w starym dobrym stylu TD? Myślę że dla wszystkich fanów "starego" TD byłoby to wielkie wydarzenie, a ci wspaniali muzycy, którzy odcisnęli przecież swoje piętno na nieśmiertelnych albumach ze "złotego" okresu zaserwowaliby dużo bardziej frapujący materiał niż ci państwo, których nazwisk nawet nie pamiętam, a którzy występują obecnie jako "Tangerine Dream". Może by tak zorganizować akcję mailową pod adresem panów B/S/F żeby stworzyli zespół (np. pod nazwą "Tangram" albo "TD2")?? Wiadomo że bez Edgara to już nie będzie to samo ale na pewno efekt ich współpracy byłby dla nas, starych fanów, niezmiernie ciekawy!

[Lord Rayden]

Franke się nie zgodzi. Schmoelling ma Loom.

Nie każdy muzyk chce powracać do przeszłości. Z tego co widać , nie chce tego Franke. A bez niego to "Tangram" (zespół) ma mały sens.
Na tę porę tylko Loom jest kontynuatorem tradycji Mandarynek jeśli chodzi o granie, część repertuaru (i to z różnych okresów).

[Belmondo]

Myślę że wielu fanów jest, podobnie jak ja, zniesmaczonych faktem że zespół kontynuuje działalność bez Edgara

Jest to powszechnie stosowany schemat.
Nie ma sensu wracac do przeszlosci ani sie przywiazywac do jakiegos szyldu.
Swiat wokol bywa ciekawszy niz to co bylo.

[Sublime]

Poza ww. produkcjami kilka miesięcy temu wydano w Stanach Zjednoczonych remastera Shy People z trzema bonusami.

Na mieście mówią też, że szykuje się trasa w 2017... i ma być ona bardziej improwizowana. Chyba już lepiej naprawdę odpuścić sobie temat nowej dojarki dla Thorstena i spółki - Quantum Key raz było dobre, więcej siłowania się jest po prostu bezczelne.

[Bronislavus]

Shy People ładna rzecz, swoją droga Paul Haslinger wydał niedawno muzykę do serialu utrzymana w klimatach tangerowych, bardzo elektroniczna. Polecam, warto rzucić uchem.

[Lord Rayden]

Cytat Alexandre'a Scheffera, francuskiego muzyka, kompozytora i designera dźwięku (Cell, Connect.Ohm)

"W jednym z wywiadów artysta stwierdził iż jego album jest hołdem złożonym jego ulubionym artystom, takim jak: Brian Eno, Tangerine Dream, Steve Reich oraz David Behrmann i Alvin Lucier. Powodem, dla których uważa ich za znaczących i ważnych jest fakt, iż zbadali oni, według niego, każdą dziedzinę muzyki elektronicznej, a twórczość artystów współczesnych nie jest niczym nowym, a jedynie powtarzaniem ich dorobku przy pomocy szybszych i bardziej nowoczesnych narzędzi, niż te, które oni mieli do swojej dyspozycji."

[Sublime]

Bardzo powierzchowne i niebezpieczne stwierdzenia. Zresztą tego typu słowa brzmią głupio w przypadku muzyka, który uchodzi również za współczesnego artystę. Rozdwojenie jaźni czy co?

Jako Cell zdążył wydać swoją płytę w 2009 roku nakładem Ultimae Records, które mimo wypromowania Carbon Based Lifeforms, z biegiem czasu wydaje coraz więcej produkcji nijakich i zupełnie odtwórczych. Jego "Hanging Masses" doskonale wpisuje się w łatkę, którą sam chce doszyć innym twórcom.

[00adamek]

Bardzo powierzchowne i niebezpieczne stwierdzenia. Zresztą tego typu słowa brzmią głupio w przypadku muzyka, który uchodzi również za współczesnego artystę. Rozdwojenie jaźni czy co? ...

... Jego "Hanging Masses" doskonale wpisuje się w łatkę, którą sam chce doszyć innym twórcom.

Hm, ... uważam, że ma dużo racji. Nie sądzę, że to jest jego rozdwojenie jaźni. Myślę, że jest to jego trzeźwy ogląd i odpowiednie spojrzenie z dystansu. Chciałbym tutaj zacytować zdanie, z wstępu do zapowiedzi przed koncertem TD w filharmonii szczecińskiej. Nie chodzi tu o zapowiedź na żywo, Piotra Metza, tylko lektora z taśmy, który omawiał historię gatunku jakim jest muzyka elektroniczna. Padło tam takie zdanie: "...technologia tworzenia muzyki elektronicznej wyprzedziła znacząco poziom twórców ..." i jest w tym dużo na rzeczy. Dziś taką muzykę, z uwagi na dostęp technologii może "uprawiać praktycznie każdy", co niestety nie przekłada się na jakość.

[Sublime]

Trzeźwy ogląd, który nie jest poparty jakimkolwiek przykładem. Choćby nawet zupełnie nietrafionym. Nawet 2+2 dało się w pewnym czasie udowodnić, a już takie tezy to obowiązkowo powinno się wyjaśniać na jakichś kilku, całkiem różnych przykładach. Bo brzmi to trochę jak popieranie czegoś z powodu takiego, że jest to warte poparcia. Masło maślane.

A już na pewno nie powiedziałbym, że to spojrzenie z dystansu. Współpraca z Ultimae Records to nie jest jakieś wsteczniactwo (jak na 2009 rok), raczej wokół tej wytwórni krążą artyści aspirujący do tych ambitniejszych. Więc w ogóle to nie jest spojrzenie z dystansu, tylko spojrzenie aktywnego uczestnika na rynku muzycznym. Zupełnie ignoranckie i nieprzemyślane.

Przytaczanie koncertu "drugiego Picture Palace Music" (bo Tangerine Dream skończyło się wraz z momentem odejścia Edgara Froese) jest już w ogóle niemiarodajne. Kwestia dt. technologii - racja, z tym można się zgodzić, ale nie ma zbyt wiele z prawdą w porównaniu do tej wypowiedzi francuskiego muzyka. Sami muzycy drugiego PPM idealnie potwierdzają tę tezę. Wczoraj właściwie chciałem przysiąść do "Live - Szczecin 2016" i po całkiem udanym Genesis of Precious Thoughts z ostatniej EPki, muzycy zaproponowali nową wersję Kiew Mission, która powiedzmy sobie szczerze, była i jest idealnym przykładem rozkładu kompozycji na totalną marniznę. Czegoś tak nieprzemyślanego i chaotycznego dawno nie słyszałem. Zupełnie nie wykorzystano potencjału tego utworu, zmieniając go w czysty chaos. Już nawet nie chcę wiedzieć, jak przerobiono Logos czy mój ulubiony Rubycon, bo to chyba mogłoby się zakończyć wyraźnym uszczerbkiem na zdrowiu.

[00adamek]

Trzeźwy ogląd, który nie jest poparty jakimkolwiek przykładem. Choćby nawet zupełnie nietrafionym. Nawet 2+2 dało się w pewnym czasie udowodnić, a już takie tezy to obowiązkowo powinno się wyjaśniać na jakichś kilku, całkiem różnych przykładach. Bo brzmi to trochę jak popieranie czegoś z powodu takiego, że jest to warte poparcia. Masło maślane.

Sądzę, że On niczego nie popiera, a jeśli wywiad jest autentyczny to tym bardziej. Żadne przykłady tu są nie potrzebne, jest to tylko jego zdanie z którym, można zgadzać się lub nie.

A już na pewno nie powiedziałbym, że to spojrzenie z dystansu. Współpraca z Ultimae Records to nie jest jakieś wsteczniactwo (jak na 2009 rok), raczej wokół tej wytwórni krążą artyści aspirujący do tych ambitniejszych. Więc w ogóle to nie jest spojrzenie z dystansu, tylko spojrzenie aktywnego uczestnika na rynku muzycznym. Zupełnie ignoranckie i nieprzemyślane.

Być może dostrzegł, że to co robi nie jest czymś ambitniejszym jak piszesz.

Przytaczanie koncertu "drugiego Picture Palace Music" (bo Tangerine Dream skończyło się wraz z momentem odejścia Edgara Froese) jest już w ogóle niemiarodajne. Kwestia dt. technologii - racja, z tym można się zgodzić, ale nie ma zbyt wiele z prawdą w porównaniu do tej wypowiedzi francuskiego muzyka. Sami muzycy drugiego PPM idealnie potwierdzają tę tezę. Wczoraj właściwie chciałem przysiąść do "Live - Szczecin 2016" i po całkiem udanym Genesis of Precious Thoughts z ostatniej EPki, muzycy zaproponowali nową wersję Kiew Mission, która powiedzmy sobie szczerze, była i jest idealnym przykładem rozkładu kompozycji na totalną marniznę. Czegoś tak nieprzemyślanego i chaotycznego dawno nie słyszałem. Zupełnie nie wykorzystano potencjału tego utworu, zmieniając go w czysty chaos. Już nawet nie chcę wiedzieć, jak przerobiono Logos czy mój ulubiony Rubycon, bo to chyba mogłoby się zakończyć wyraźnym uszczerbkiem na zdrowiu.

Nie jest ważne gdzie to usłyszałem. Koncert TD i gdzie był grany, jest tylko podany w kontekście miejsca i czasu pozyskania tej informacji czyli tego cytatu, który uważam za trafny.

[Sublime]

Sądzę, że On niczego nie popiera, a jeśli wywiad jest autentyczny to tym bardziej. Żadne przykłady tu są nie potrzebne, jest to tylko jego zdanie z którym, można zgadzać się lub nie.

Być może dostrzegł, że to co robi nie jest czymś ambitniejszym jak piszesz.

Rzucając takie tezy bez jakiegokolwiek wyjaśnienia nie można uznawać tego po prostu za zwykłe zdanie. Szczególnie, gdy chce się być uważanym za poważnego artystę. Czymś takim może się ograniczyć jedynie do uczestnika pewnych forów muzycznych. Inni wykorzystują tę technologię odtwórczo, a ja twórczo? Lepiej wyjaśnić coś krok po kroku, niż rzucać hasełka i bronić ich jak niepodległości.

Nie jest ważne gdzie to usłyszałem. Koncert TD i gdzie był grany, jest tylko podany w kontekście miejsca i czasu pozyskania tej informacji czyli tego cytatu, który uważam za trafny.

W przypadku zespołu, który w latach swojej największej świetności starał się i korzystał z najnowszych rozwiązań sprzętowych, wydaje mi się za dość istotne to, jakie słowa rzuca się podczas jego koncertu.

[Lord Rayden]

Wielu muzyków i piszących o muzyce redaktorów pism czy portali, mówi o inspiracji muzyki Starych Mistrzów do powstania całych prądów i kierunków muzycznych. Ambient, Techno i inne - wpływ TD, KS, Eno, Kraftwerk na ich powstanie był.
Obecnie wiele osób twierdzi,że cała muzyka - pop, metal itp. jest teraz wtórna. Wszystko ogranicza się do powielania starych schematów, pomysłów. Że wszystko już zostało wymyślone przez starych bluesmanów, folkowców,jazzmanów, Presleya, The Beatles, Rolling Stones, Black Sabbath,Deep Purple, Tangerine Dream, Frippa, Pink Floyd itp. (Podobne tendencje widać teraz w filmach - mnóstwo rebootów, sequeli, kręcenia na nowo tych samych historii).

Ciekawie też ujął problem Muniek Staszczyk w wywiadzie dla High Fidelity :
"hipis do mnie podchodzi i mówi, że wie, czego szukam – szukam płyty, która by zburzyła całe moje życie, zmieniła mój świat. I mówi, że może mi polecić co najwyżej nowego Noela Gallaghera, bo jest fajny, ale niczego nie zmienia. I tak już jest. Nie znajdziesz już Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, nie znajdziesz London Calling, ani Dark Side of The Moon. Koniec. Nie ma już lektur, które nas kształtowały. Oczywiście, musi się coś w muzyce zmieniać, przecież nie jestem zgredem. Ale to nie zmienia niczego w nas."

Może faktycznie nie ma już rewolucji muzycznej... Muzyka staje się powoli papką otaczającą nas wszędzie. Bo łatwo ją pobrać, posłuchać, praktycznie nie trzeba kombinować. Twórcy mają do dyspozycji możliwości takie,że mózg staje - nagrywać można w domu, wydawać płyty przez internet jako pliki (i nawet na tym zarabiać), kontaktować się z fanami bezpośrednio (strony WWW, fora, Facebook).

[00adamek]

Wielu muzyków i piszących o muzyce redaktorów pism czy portali, mówi o inspiracji muzyki Starych Mistrzów do powstania całych prądów i kierunków muzycznych. Ambient, Techno i inne - wpływ TD, KS, Eno, Kraftwerk na ich powstanie był.
Obecnie wiele osób twierdzi,że cała muzyka - pop, metal itp. jest teraz wtórna. Wszystko ogranicza się do powielania starych schematów, pomysłów. Że wszystko już zostało wymyślone przez starych bluesmanów, folkowców,jazzmanów, Presleya, The Beatles, Rolling Stones, Black Sabbath,Deep Purple, Tangerine Dream, Frippa, Pink Floyd itp. (Podobne tendencje widać teraz w filmach - mnóstwo rebootów, sequeli, kręcenia na nowo tych samych historii).

Ciekawie też ujął problem Muniek Staszczyk w wywiadzie dla High Fidelity :
"hipis do mnie podchodzi i mówi, że wie, czego szukam – szukam płyty, która by zburzyła całe moje życie, zmieniła mój świat. I mówi, że może mi polecić co najwyżej nowego Noela Gallaghera, bo jest fajny, ale niczego nie zmienia. I tak już jest. Nie znajdziesz już Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, nie znajdziesz London Calling, ani Dark Side of The Moon. Koniec. Nie ma już lektur, które nas kształtowały. Oczywiście, musi się coś w muzyce zmieniać, przecież nie jestem zgredem. Ale to nie zmienia niczego w nas."

Może faktycznie nie ma już rewolucji muzycznej... Muzyka staje się powoli papką otaczającą nas wszędzie. Bo łatwo ją pobrać, posłuchać, praktycznie nie trzeba kombinować. Twórcy mają do dyspozycji możliwości takie,że mózg staje - nagrywać można w domu, wydawać płyty przez internet jako pliki (i nawet na tym zarabiać), kontaktować się z fanami bezpośrednio (strony WWW, fora, Facebook).

Amen.

[jman]

Może faktycznie nie ma już rewolucji muzycznej... Muzyka staje się powoli papką otaczającą nas wszędzie.

Moim zdaniem to typowy syndrom "wszystko już było" - taka menopauza muzycznego gustu. W Tobie (i w Muńku) nowe płyty niczego już nie zmienią. Bo płyty, które zmieniały Twoje życie, poznawałeś, kiedy Twój gust się kształtował. Dziś jest już dojrzały i po prostu łatwiej Ci we współczesnej muzyce znaleźć echa Twoich własnych klasycznych albumów niż czymkolwiek się zachwycić.

Tymczasem młodzi, których gusta się właśnie kształtują, przeżywają to, co Ty kiedyś. Nowe płyty zmieniają ich świat - i to nie z powodu ignorancji czy nieznajomości starszych rzeczy. To jest coś, czego Ty już nie poczujesz. Możesz oczywiście przyjmować pozycję "mędrca", wejść na Studio Nagrań i wraz z kolegami surowo oceniać takiego Buriala - problem w tym, że to bez znaczenia. Życie toczy się dalej, zupełnie w innym miejscu.

Jedną z płyt, która miała na mnie wielki wpływ było "Music Has The Right To Children". Usłyszałem ją w wieku bodaj 17 lat, w roku 1998 i wszystko się zmieniło. Czy była nowatorska? W pewnym sensie, ale nie odkrywała zupełnie nowych przestrzeni. Po prostu była nowa kiedy ja byłem młody.

Naprawdę warto zrozumieć ten proces. Żyje się łatwiej, z ciekawością słucha się nowych propozycji i mniej się biadoli.

Pozdrawiam,
Krzysiek

[Stefan]

Rewolucji nie będzie bo nie będzie "mas" je przeprowadzających. Taki Rock'n'roll na przykład był muzyka niedouczonych buntowników, i chwała Im za to. Umarł, bo zaczęli go grac ludzie po szkołach muzycznych. Powód? Pionierzy poumierali, zestarzeli się, wzbogacili itp a młodzi - Ci co znają Pink Floyd od rodziców - tez chcą grać, ale już z innych powodów. Nie ma buntu, rewolty, brudu. Współczesne kapele rockowe nudzą, są przepełnione formą, nierzadko wręcz wirtuozerią, a ich kompozycje pozbawione są prostoty, autentyczności, spontanu. tego nie nauczy się w szkołach, tego nie żaden program muzyczny w "opcjach" To leży na ulicach, w piwnicach i na podwórkach na których nie bywaja współczesni "młodzi". Dla Nich R'R to tylko kolejna etykietka na życiorysie, styl życia, hobby itp

[Lord Rayden]

"Tymczasem młodzi, których gusta się właśnie kształtują, przeżywają to, co Ty kiedyś. Nowe płyty zmieniają ich świat - i to nie z powodu ignorancji czy nieznajomości starszych rzeczy. To jest coś, czego Ty już nie poczujesz. Możesz oczywiście przyjmować pozycję "mędrca", wejść na Studio Nagrań i wraz z kolegami surowo oceniać takiego Buriala - problem w tym, że to bez znaczenia. Życie toczy się dalej, zupełnie w innym miejscu."
Nie można już pewnych rzeczy poczuć bo to co dla mnie najlepsze już było np. Poland Tangerine Dream..... Mogę jednak zaglądać do innych obszarów - ambient, downtempo, chillout.
Życie w innym miejscu niech się toczy, mnie to nie martwi i dla mnie jest bez znaczenia . Mam bowiem swoje . Zmartwiło by mnie raczej to , że nikt nie grałby już BS...

Jakiś czas temu takim R'n'R był chyba hip hop czy rap - nawijanie na najprostszych bitach z kompa. Ale i to stało się komercją.

[jman]

Nie można już pewnych rzeczy poczuć bo to co dla mnie najlepsze już było np. Poland Tangerine Dream.

Dokładnie tak jest! Wraz z dojrzałością przychodzi przecież mądrość: to, co dla mnie jest lub było ważne, dla innych prawdopodobnie nie ma kompletnie znaczenia.

Mogę narzekać na "ach tą dzisiejszą młodzież i jej muzykę", mogę w kółko powtarzać "to nie to co kiedyś", mogę prorokować "muzyka schodzi na psy", ale to wyłącznie moja opinia i dla wielu osób to tylko niepotrzebny smęt rozgoryczonego dinozaura.

Dlatego wyjście w postaci "Życie w innym miejscu niech się toczy, mnie to nie martwi i dla mnie jest bez znaczenia. Mam bowiem swoje" - jest jednym z najlepszych rozwiązań.

Pozdrawiam!
Krzysiek

[Lord Rayden]

A tutaj przypadkowo trafiłem na rozdział z książki "Berlin. Przewodnik po duszy"....rozdział "mandarynkowy sen".
https://books.google.pl/books?id=yRlvBg ... 67&f=false